Watter houtafwerking is in Victoriaanse huise gebruik?

Die Victoriaanse tydperk het van 1837 tot 1901 geduur, en kabinetmakers het in die tyd op `n ontwikkelende mengsel van houtafwerking behandel. Die meeste hiervan het uit die guns geval toe vernisvervaardigers begin met die bemarking van voorafgemaakte houtafwerkings, maar sommige het gewild gebly in die 21ste eeu. In die afgelope jare het sommige 19de-eeuse afrondings `n klein herlewing in gewildheid geniet omdat hulle nou gesien word as groener alternatiewe vir massaproduserende petrochemiese vernis en seëlmiddels.

Tuisgemaakte Afwerkings

Van die 18de eeu tot die middel van die Victoriaanse jare het meubels en kabinetmakers hout met `n verhardingsolie, vernis of wasmengsel wat uit hul eie unieke formules vervaardig is, afgewerk. Die resepte het baie gewissel, maar algemene resepte vir `n geesverf bevat dikwels bestanddele soos okkerneutolie, lynolie, kolofonie, amber, copal, arabiese tandvleis, byewas, terpentyn en reggemaakte drankwyne. Baie van die oorspronklike afwerkings het tot vandag toe op antieke Victoriaanse huishoudelike meubels oorleef, maar nie sonder `n bietjie oppervlak geknetter of geverf nie.

Olie-gebaseerde Varnishes

Linsolie-vernis is in die middel van die 19de eeu meer algemeen beskikbaar. Hierdie coatings het in die oppervlak van die hout ingedring om `n mate van ekstra hardheid te bied, terwyl `n film oor die meubeloppervlak gevorm word om dit te beskerm teen krap, skuur en binnenshuise vog. Benewens die lynolie, het `n tipiese formule moontlik amber, copal of sandarac ingesluit om hardheid aan die film te voeg, plus `n terpentyn of alkohol oplosmiddel om die materiaalvloeistof tydens toediening te hou. Hierdie vernis gee `n duidelike afwerking met `n effens geel of rooierige oranje gooi.

Shellac Finishes

Shellac word geproduseer uit sekresies van die lac beetle. In die Victoriaanse era is skulpies as amberkleurige vlokkies voorsien wat kabinetmakers voor toediening in alkohol opgelos het. Sodra dit toegepas is, het `n dakvel gevorm `n harde, dun laag wat die hout liggies geel het sonder om sy graan en visuele tekstuur te verduister. Aangesien dit `n duur bestanddeel was, het sommige 19de-eeuse gebruikers skulpies verdun met minder duur bestanddele soos kolofonium of byewas. Moderne voorafgemaakte skulpies bly `n algemeen gebruikte meubelafwerking.

Franse Pools

Franse poleer - wat gewild geraak het aan die einde van die Victoriaanse era - het `n verdunde weergawe van die skulp gebruik om `n handgebufferde, hoë glans afwerking te skep wat uniek was vir sy tyd. Die afwerking het begin met drie dun, geborstelde mantels skulpkas wat dan met `n ekstra fyn skuurpapier glad gemaak is. Die volgende rok is toegedien met `n poetsdoek of -kussing en versigtig op die oppervlak gevryf. Die proses is herhaal totdat die afwerking baie glad, duidelik en blink vertoon het.

Deel op sosiale netwerke: