Soorte selfbestuiwerende vrugtebome

In die mees gematigde klimaat vrugte gewasse, moet blomme gekruis word. Stuifmeel van `n heeltemal verskillende variëteit moet na die stigma van `n gegewe blom oorgedra word. As stuifmeel van dieselfde variëteit of dieselfde plant op die stigma land, sal die blom nie vrugte gee nie. Dit is `n manier om genetiese veranderlikheid te verseker. Sommige vrugtevariëteite kan egter vrugte met stuifmeel van dieselfde boom of met stuifmeel van dieselfde verskeidenheid plaas. Dit heet selfvrugbare of selfvrugbare variëteite. In klein tuintuine is dit die beste om net een soort vrugteboom te plant en kry steeds `n goeie oes.

Appelbome

Die meeste appelboomvariëteite benodig `n bestuiwerspesie wat naby groei om vrugte op te stel. Boorde maak een of twee bestuiwer bome in `n gegewe gebied en laat die bye die stuifmeel oordrag doen. Soms word takke van die bestuiwerversoort hier en daar in die gewasbome ingeënt eerder as om `n hele boom te plant. `N Paar selfvrugbare appels is "Golden Delicious", gegroei in die Amerikaanse Departement van Landbou-hardheidsones 5 tot 8, "Jonathan," "Red Rome" en "Winesap", almal floreer in gebiede 4 tot 8 en "Granny Smith "gevind in gebiede 5 tot 8. Sommige selfvrugbare rasse met lae chill vereistes, groei in USDA gebiede 5 tot 9, is" Gala, "" Fuji "en" Beverly Hills. " Selfvrugbare appels wat selfs minder winterkoue benodig en groei in gebiede 6 tot 10 sluit in "Anna," "Ein Shemer," "Golden Dorsett" en "Gordon." Sommige appelvariëteite is gedeeltelik selfvrugbaar. Hulle sal vrugte sonder `n bestuiwerspesie plaas, maar dra `n swaarder gewas as dit gekruis word. Selfs appels beskou selfvrugbaar dra dikwels meer vrugte wanneer bestuif word.

Peer Bome

In Kalifornië is perdevariëteite "Bartlett," gegroeide gebiede 5 tot 9 en "Comice" in gebiede 4 tot 9, selfvrugbaar, hoewel dit in die Noordwes kruisbestuiwing vereis word. Gedeeltelik selfvrugbare peervariëteite sluit in "Kieffer," gegroei in gebiede 4 tot 9 en "Anjou" in gebiede 5 tot 8. Die Asiatiese peer verskeidenheid Shinseiki, wat in gebiede 5 tot 9 groei, is selfvrugbaar, maar lewer verbeter met `n verenigbare bestuiwende verskeidenheid. Ander Asiatiese peer variëteite produseer `n bietjie vrugte sonder kruisbestuiwing, maar beter presteer met `n bestuiwende verskeidenheid.

Plum Bome

Prune-tipe Europese pruime soos "Stanley", gehard in gebiede 3 tot 8, is selfvrugbaar. Die Japannese pruim "Santa Rosa" (Prunus salicina) is die gewildste pruim wat in Kalifornië en Arizona gegroei het in gebiede 5 tot en met 9, met amber rooiwartige vleis en rooierige pers vel. Dit is selfvrugbaar en het `n vereiste van 300 ure. "Beauty", "Methley", "Gulf Gold" en "Gulf Ruby" het almal `n ewe laer chill vereiste van 250 uur en is ook selfvrugbaar. Hulle groei in USDA sones 4 tot 9.

Ander vrugtebome

Appelkose, perskes en granate is almal selfvrugbaar. Die belangrikste oorweging is om rasse te kies wat die chillingsvereistes het wat nodig is om goed te kan doen in jou klimaat. Daar is lae-koue variëteite perskes wat goed presteer in USDA sones 8 tot 10. "Bonanza Miniature," "Desert Gold" en "Mid-Pride" benodig almal 250 verkoelingstye. Die meeste appelkose benodig 500 koue ure, maar "Katy" doen goed met 400 koue ure. Pomegranate (Punica granatum) is droogtetolerant en groei in USDA sones 7 tot 10. Asiatiese persimmons (Diospyros kaki) word gegroei in USDA sones 7 tot 11. Amerikaanse persimmons (Diospyros virginiana) word in sones 5 tot 9 aangetref. Alhoewel "Meader "Amerikaanse persimmon is selfvrugbaar, meeste ander persimmons trek voordeel uit kruisbestuiwing met `n ander verskeidenheid.

Deel op sosiale netwerke: