Paardebloemvariëteite

Of dit nou gaan om die naam van paardebloem, cankerwort, puffball of leeusand, die honderde plante in die genus Taraxacum het gewoonlik `n slegte reputasie met tuiniers. Hierdie aggressiewe onkruide ontkiem via swaaiende sade en keer dikwels weerstand teen onkruiddoders en ander beheermaatreëls. Aan die ander kant groei volop eetbare paardebloei as sier blomme maklik van saad en leen hulself tot die produksie van produkte so uiteenlopend soos tee, wyn en rubber.

Gemeenskaplike Paardebloem

Taraxacum officinale en Taraxacum erythrospermum, wat albei wêreldwyd voorkom, staan ​​as die mees algemene spesie van paardebloem. Die Taraxacum officinale, die plant wat die meeste Amerikaners verwys na wanneer hulle "paardebloem" sê, kom van Europa en beskik oor `n heldergeel krans kroonblare wat in `n puffball van pappus saadkoppe groei. Dit verskyn dikwels in velde, grasperke en paaie en groei tot hoogtes van ongeveer 3 tot 12 duim. Taraxacum erythrospermum het `n baie soortgelyke voorkoms en habitat, maar sy rooierige stingels gee dit die gemene naam rooiwartige paardebloem.

Wit en Pienk Paardebloem

Die meerjarige Taraxacum albidum, inheems aan Japan, bevat lae blanke blomblare wat sy geel stigma omring. Dit gaan deur die algemene naam Japannese wit paardebloem. Die Taraxacum pamiricum, ook bekend as die Taraxacum atrans, beskik oor dieselfde kleur, asook Pyrrhopappus carolinianus. Laasgenoemde plant - `n verwante lid van die Asteraceae-familie - word dikwels vir `n paardebloem verwaarloos - dus sy gewone naam, die wit vals paardebloem. Die Taraxacum pseudoroseum paardebloem spruit bloemblaadjies met `n effens pienk tint.

Streeksvariëteite

Baie paardenbloemspesies het uit hul eie grond versprei, aangesien hierdie geharde plant maklik vermeerder. Sommige het egter in hul tuislande gewortel. Soos sy naam impliseer, groei die bedreigde Kalifornië-paardebloem - Taraxacum californicum - slegs in Kalifornië, gewoonlik in vleilande. In 2011 het Franse botanici twee nuwe spesies paardebloem, Taraxacum decastroi en Taraxacum lacianense geïdentifiseer, wat uitsluitlik in die Pyreneeën en Cordillera Cantabrica-berge van Spanje groei. Hierdie seldsame paardebloedsport saffraansblare en besonder lang stigma.

Ander Variëteite

Taraxacum japonicum, `n paardebloem inheems aan Japan wat ook in Oos-Eurasië en die Verenigde State groei, het geel blomblare, maar - in teenstelling met baie ander paardebloemvariëteite - is daar nie `n ring van afgemaalde blare onder sy blomkop nie. Die rubberindustrie maak staat op die rubber paardebloem - Taraxacum kok-saghyz, inheems aan Oos-Europa en Wes-Asië - vir die vervaardiging van latex en rubber.

beheer

Alhoewel jy per keuse daarvan kan groei, is paardeblooie `n uiters indringende spesie. Breëblaaronkruiddoders - insluitend die onkruiddoder 2,4-D - behandel koppige paardebloeds, maar met die hand weiding bied `n meer ekovriendelike opsie. Die hele wortelstelsel moet gepluk word, verkieslik net voor of net nadat die plant bloei. Gereelde sny help om paardeblooie in die gras te hou.

Deel op sosiale netwerke: