Behuising vir lae-inkomste seniors

Verskillende behuisingsgeriewe en aansporings maak voorsiening vir verskillende demografiese bevolkings. Vir seniors, maak sekere fisiese aspekte van wooneenhede `n beroep op daardie populasie vir gemak van gebruik en toeganklikheid. Om `n kombinasie van ouderdom met lae inkomste te vergroot, vereis dat die eienaar van behuisingsontwikkeling ook sekere tipes betaling vir vaste inkomste aanvaar en bekostigbare huurgeld moet hê.

identifikasie

Verskillende programme en organisasies stel verskillende minimum ouderdomme vir die definisie van senior burgers. AARP is `n organisasie gewy aan mense 50 en ouer. Sekere behuisingsprogramme vereis dat senior burgers minstens 55 of selfs 62 moet wees om voordeel te trek uit die eenheidskortings. Die Amerikaanse Sensusburo het in 2009 armoede gedefinieer vir die bevolking wat 65 jaar en ouer is as enigiemand met `n inkomste van minder as $ 10,289 per jaar.

Staatshulpbronne

Die afdeling 202-program wat deur die VSA se departement van behuising en stedelike ontwikkeling (HUD) geadministreer word, bied finansiële hulp aan nie-winsgewende organisasies wat ondersteunende behuising vir bejaardes bou of bestuur. Die subsidies maak dit moontlik om huise aan lae-inkomste senior burgers teen `n bekostigbare koers te bied.

funksie

Vir enige tipe senior behuising is geriewe en hulpbronne kritiese oorwegings. Ten einde enige gevoel van onafhanklikheid te handhaaf, moet senior behuisingsfasiliteite die unieke behoeftes van seniors akkommodeer. Senior-gerieflike geriewe sluit in groot badkamers toegerus met spore in die bad of stort, opritte langs enige trappe, en outomatiese deure. Sulke funksies hou rekening met die beperkte mobiliteit van sommige seniors wat kanse, wandelaars en rolstoele gebruik. Omdat baie senior burgers ouderdomsverwante ongesteldhede het, is die teenwoordigheid van opgeleide mediese personeel op die terrein ook `n basiese noodsaaklikheid vir `n bekwame senior behuisingsfasiliteit.

tipes

Een tipe behuising vir lae-inkomste seniors is `n bygestaan ​​lewende fasiliteit. So `n huis maak voorsiening vir feitlik onafhanklike woon vir die senior burger in `n multi-eenheid ontwikkeling, maar met gemeenskapsaktiwiteite, gelisensieerde professionele personeellede en direkte toegang tot geriatriese mediese sorg. Sommige ondersteunde leefgeriewe aanvaar staatsbetalings van Medicaid en Medicare. Organisasies soos die Nasionale Senior Burgersregsentrum werk om seker te maak dat ondersteunde leefgeriewe nie diskrimineer teen lae-inkomste seniors wat oorreed met die regering se tjeks. Nog `n soort senior behuising is `n verpleeginrigting. Verpleeginrigtings is meer dormlik en mag meer as een persoon in dieselfde kamer hê. Soos enige ander soort behuising vir `n kwesbare bevolking, moet gesinne `n verpleeginrigting deeglik vee voordat hulle `n finale besluit neem.

alternatiewe

`N Alternatief vir tradisionele senior behuisingsfasiliteite is om verouderende lae-inkomste-familielede by die huis of met `n familielid te kan woon. So `n opsie is die finansieel haalbaar as familie en vriende bekwaam en beskikbaar is om voldoende toesig te hou en met die senior burger te reageer. Sommige wyk word de facto senior gemeenskappe. Senior Rescource merk op dat Naturally Occurring Retirement Communities, of NORCs, in woonstelgeboue en in losstaande woonbuurte gevind word. In sulke situasies verskaf die seniors mekaar met `n maatskappy, en al hul familie en vriende neem deel aan die handhawing van die hele gemeenskap.

Deel op sosiale netwerke: