Boom met hartvormige blare en klein bruin vrugte

`N Konstante teenwoordigheid in Middeleeuse Europese lore en kultuur, lindebome (Tilia-spesies) is waarskynlik die beste in die Verenigde State bekend as `n mooi, middelgrootte skadunet met aantreklike hartvormige blare en nuuskierige droë bruin vrugte. Verskeie spesies en kultivars, inheems aan Noord-Amerika en Europa, is wyd beskikbaar deur die kwekeryhandel. Lindenbome is merkwaardig veerkragtig en kan baie lank lewe. Daar word vermoed dat sommige Europese monsters in duisende jare oud is.

Oor Lindenbome

Soms word baswood genoem, Amerikaanse linden (Tilia americana) is inheems aan die oostelike helfte van die Verenigde State, maar kan feitlik oral in die onderste 48 groei. Goed groei van die Amerikaanse Departement van Landbou-hardheidsones 3 tot 8, die Amerikaanse lind het genoeg ruimte in Die landskap, soos dit tipies 35 tot 50 voet breed strek en bereik hoogtes tussen 30 en 60 voet. Onder goeie groeitoestande kan dit selfs langer groei, tot 80 voet. Volwasse bome is ovaal tot in breë kolomme, met `n boonste kroon. Hulle glansige, gesertifiseerde blare groei dig en gooi diep skaduwee, en die nootagtige vrugte hang kenmerkend van die middel van blaaragtige druiwe en word bruin in die herfs. Ouer bome kan laer takke hê wat die grond borsel voordat hulle boontoe gaan. Littleleaf linden (Tilia cordata) is `n algemeen beskikbare Europese spesie. Dit is effens kleiner in statuur, tot 40 by 50 voet breed en lank en hard van USDA sones 3 tot 7.

Grond en Water Vereistes

Alhoewel lindbome warm weer, voedingstowwe grond, stedelike besoedeling en ongemaklike groeiende plekke kan verdra, hou hulle nie van gekompakteerde of digte, swaar gedreineerde gronde nie. Hulle groei die beste in gebiede waar die bogrond laag diep en taai is, en word dikwels in vloedvlaktes gebruik as gevolg van hul verdraagsaamheid vir klam grond. Jong bome benodig ten minste `n duim water elke week na die uitplant - gevestigde bome werk gewoonlik goed met normale seisoenale presipitasie. Alhoewel aanvullende water tydens droë uitkyk kan voorkom dat die boom kenmerkende bruin en verbrande blare in die laat somer ontwikkel.

Sonlig en voedingsbehoeftes

Jong lindbome aanvaar `n verskeidenheid ligstoestande, van volle son tot gedeeltelike skaduwee. Alhoewel dit voedingstofarm grond sal verdra, groei dit die beste wanneer oorvloedige stikstof beskikbaar is. Lindeblare is ryk aan kalsium, magnesium, stikstof en kalium en laat lindeblare op die grond onder die boom bly nadat hulle in die herfs geval het. Die boom se metode om hom in `n natuurlike omgewing te voed, naboots. Voer jong bome vir die eerste drie jaar na plant met `n stikstofgebaseerde kunsmis, soos `n 18-6-12 of 21-0-0 formulering. Lindens is vinnige produsente en kan vroeg in die lente gevoer word teen `n dosis van `n halwe pond kunsmis per 100 vierkante voet en verdubbel die hoeveelheid elke jaar tot die derde jaar, waarna kunsmis gewoonlik nie nodig is nie.

Tradisionele gebruike

Amerikaanse linden se gewone naam, basswood, is afgelei van die woord "bast" of veselagtige weefsel van die binneste bas van `n boom. Sommige inheemse Amerikaanse stamme het hierdie linde vesel gebruik om matte, toue en ander tekstiele te skep. Die blare en geurige blomme is eetbaar en word gebruik in tee, sop en slaaie. Onweerstaanbaar by bye wanneer dit in bloei word, word linden ook soms die "byboom" genoem, en heuning afkomstig van lindeblomme word as `n uitstekende geur en tekstuur beskou.

Deel op sosiale netwerke: