Coltsfoot wiet

Coltsfoot (Tussilago farfara L.) en Wes-koltsvoet (Petasite palmatus of Petasite frigidis) is lede van die Asteraceae-familie en is beide inheems aan Europa en Asië. Albei is tradisioneel gebruik om hoes en ander brongiese kwale te behandel, maar die blom- en groeipatrone is baie anders. Tussilago farfara word gelys as `n skadelike onkruid of is verban in Alabama, Connecticut, Massachusetts en Oregon. Petasite palmatus word nie as `n skadelike onkruid beskou nie en word ook algemeen bekend as `n lieflike koltsvoet, botter en hoeswortel.

habitat

Vroeë setlaars in New England het Tussilago farfara van sy geboorteland in Europa gebring. Dit is nou gevestig in die noordooste van die Verenigde State en Kanada, sowel as Oregon en British Columbia aan die weskus. Petasite palmatus is inheems aan die noordelike breedtegrade van Noord-Amerika, sowel as Europa en Asië, en word versprei langs die weskus van Noord-Amerika vanaf Kalifornië na Yukon. Albei groei langs stroompies en paaie en verkies vogtige, skadelike gronde, versprei deur saad en hoofsaaklik deur horisontaal verspreide wortels.

identifikasie

Tussilago farfara blomme is geel en kom vroeg in die lente op spykers op wat soos aspersiespies lyk, 3 tot 12 sentimeter lank. Die blomme lyk soos dandelions, maar is gewoonlik kleiner en platter, en kan onderskei word deur rooi skubbe wat langs die stam groei. Coltsvoetbloeisels kom voor die blare voor, terwyl paardebloemblomme uit `n blaarbasis groei. Die algemene naam is afkomstig van sy ronde, hoefijzervormige blare wat 4 tot 8 cm in deursnee groei op `n stam tot 12 cm lank. Petasite palmatus groei tot 3 voet hoog met `n groep wit tot pienk blomme. Die blare is palmaat of driehoekig in vorm en groei tot 8 cm breed en 18 sentimeter lank. Beide koltsvoet en westerse koltsvoetblomme verander in `n wit, sagte, saadkopbal.

Medisinale gebruike

Die botaniese naam Tussilago verwys na kolfoot se langdurige gebruik as behandeling vir brongiese kwale soos hoes, brongitis en asma. Die blare en soms blomme kan gekook word tot stroop of hoesdruppels of gesmoor om tee te maak. Die blare is ook tradisioneel gerook om asma te verlig, alhoewel moderne medisyne die rook ontmoedig. Tee gemaak van die blare is aanstootlik en kan ook gebruik word om insekbyte en brandwonde te behandel. Petasite palmatus wortel en blare is ook gebruik om hoes, asma en kongestie te behandel. Inheemse volke in Noord-Amerika het die wortels en stingels geëet en gebruik om derm- en bronchiale kwale, tuberkulose en as `n poultice te behandel om ontsteking en verstuikings te verlig. Soos met enige kruiemiddel moet versigtig wees, veral voor toediening aan kinders. Sommige navorsing het getoon dat beide plante skadelik kan wees as hulle ingeneem word.

beheer

Koolvoet kan met meganiese middele beheer word, alhoewel die hele wortel verwyder moet word om te voorkom dat dit versprei of hergroei. Toing kan die voetspoot versprei, aangesien dit uit `n klein risoom kan groei wat slegs een knoop bevat. Deur die groeiende omgewing te verander deur goeie dreinering te verskaf, sal ongunstige toestande vir koltsvoet veroorsaak. Waar invasief, kompeteer koltsvoet met landbougewasse soos koring, sojaboon en alfalfa, asook ander inheemse spesies. Breëblaar onkruiddoders mag gebruik word, maar is nie altyd effektief nie en kan ander gewenste plante benadeel.

Deel op sosiale netwerke: