Noodbehuisings- en bystandsprogramme

In die Departement van Behuising en Stedelike Ontwikkeling se Jaarlikse Daklose Assesseringsverslag vir 2009 aan die Kongres, is die toename in hawelose familielede tussen 2007 en 2009 op 62 000 geraam. Die ekonomiese krisis het huishoudings geskep waarin nie-betaalde huiseienaars of huurders nie meer betaal kon word nie behuising, so hulle het staatgemaak op die hulp van noodbehuising vir skuiling.

funksie

Noodbehuisingsprogramme soek hulpbehoeftes om individue en gesinne van die strate te hou. Volgens HUD, van die 643.067 hawelose mense landwyd, was 37 persent heeltemal sonder skuiling, woon op straat of in gebiede wat nie bedoel is vir menslike bewoning nie. Van die totale bevolking van hawelose individue wat behuisingsdienste gebruik het, het 77 persent van hulle nood- en oorgangsbehuising gebruik. Die mediane lengte van verblyf was 17 dae vir individue en 36 dae vir gesinne. Noodbehuising is oor die algemeen deur gesinne, eerder as individue, gebruik.

tipes

Daar is vier algemene tipes noodbehuisingsprogramme. `N noodgeval bied tydelike woonplekke wanneer `n persoon andersins nie geskikte skuiling kan vind nie. Oorgangsbehuising bied `n stabiele behuisingsreëling vir hawelose individue en gesinne vir tot twee jaar. Deur middel van oorgangsbehuising ontvang inwoners opleiding en hulp om werk te bekom en `n behuisingsreëling wat onafhanklike lewe van die strate fasiliteer. Veilige hawens bied behandelingsgerigte behuising vir geestesongestelde hawelose mense wat onwilligheid of onvermoë toon om hulp in konvensionele noodhulpprogramme te ontvang. Permanente ondersteunende behuising, ook genoem PSH, bied `n gesubsidieerde behuisingsreëling vir gestremde hawelose individue, wat onafhanklike en permanente lewende oplossings bied.

geskiedenis

Dakloosheid in Amerika dateer terug na die Groot Depressie, wat van 1929 tot 1941 geduur het, wat van stede na landelike gebiede uitgebrei het. Gedurende die resessie van die vroeë 1980`s het die regering dakloosheid `n nasionale probleem verklaar. Die Stedelike Instituut het die land se eerste studie in 1987 gedoen. Dit het gefokus op die onderhoud van hawelose individue oor die gehalte en beskikbaarheid van dienste en hulp in sentrale stede. Die verloop van die Stuart B. McKinney Daklose Bystandswet van 1987 het gelei tot die toekenning van staatsfondse vir noodbehuising en personeel om daklose ondersteuningsdienste te voorsien.

Jeug Impak

Noodhulphulp kan help om algemene gedragsprobleme en opvoedkundige stryd te voorkom, wat tipies van hawelose jeugdiges is. Volgens HUD het 31 persent van hawelose kinders een of meer grade in die skool herhaal en 38 persent het nie gegradueer nie. Dissiplinêre probleme sluit in skorsings in 44 persent van die respondente en uitsettings vir 18 persent. Dwelm- en alkoholmisbruik is nog `n algemene probleem onder hawelose adolessente, waar 13 persent alkohol gebruik het voor 15 jaar. Vyftien persent tieners het met dwelms en alkohol tussen 15 en 17 jaar gerapporteer.

oorsake

Volgens HUD kliënt statistieke was 77 persent van hawelose kliënte die primêre verdiener van die huishouding voordat hulle hul skuiling verloor het. Onvermoë om huurgeld te betaal, het 15 persent van individue geraak, en 14 persent het werkverlies gerapporteer. Huishoudelike geweld het veroorsaak dat 13 persent van die mense `n lewensituasie vlug.

Deel op sosiale netwerke: