Sielkundige gevolge van openbare behuising

Terwyl openbare behuising dikwels die beste opsie is vir individue of gesinne wat behuisingshulp benodig, kan huurders as tweede klas burgers beskou word as gevolg van hul behoefte. Of dit nou gaan om finansiële of mediese behoeftes, kan die rede vir die keuse van openbare behuising verander soos huurders hulself sien. Behuisingstruktuur en munisipale beleid kan huurders op `n verskeidenheid maniere sielkundig beïnvloed, waarvan baie van hulle `n verdere nadeel kan verlaat.

Sosiale uitsluiting

Onder sommige huurders kan die gevoel van behuising met ander huurders van soortgelyke agtergronde wat voel asof hulle uit die samelewing uitgesluit word. Hierdie gevoel word vererger as daar `n waargenome stigma is agter `n huurder se rede vir die keuse van openbare behuising, soos armoede.

oorbevolking

Waar openbare behuisingsbeleid nie rekening hou met die negatiewe impak van te veel huurders nie, kan daar oorbevolking voorkom. Volgens `n referaat wat in 1996 in die Journal of the American Planning Association gepubliseer is, dui bewyse daarop dat oorbevolking tot negatiewe sielkundige effekte kan lei, hoewel daar geen beleidsnorme is vir wat `n oorvol fasiliteit beteken nie.

trauma

Misdaad is hoër in openbare behuisingsfasiliteite - veral in groot stede - as in baie ander woongebiede. Huurders in fasiliteite met aktiewe geweldsmisdaad, of naby nabuurskappe met hoër misdaadsyfers, rapporteer hoër gevalle van angs en depressie. `N Huurder kan vind dat `n skuif na `n ander openbare behuisingsfasiliteit of privaatbehuising sommige van sy kommer oor misdaad verlig, maar die proses is geleidelik.

depressie

Depressie en angs is dikwels meer algemeen onder inwoners van openbare behuising as in privaatbehuising. `N Studie wat deur die Nasionale Sentrum vir Gesondheid in Openbare Behuising oor inwoners van openbare behuising in Boston uitgereik is, het getoon dat gevalle van swak geestesgesondheid en oormatige angs aansienlik hoër was in openbare huurders as in ander inwoners. Kollege gegradueerdes wat in openbare behuisingsgeriewe woon, het ook meer angs as nie-gegradueerdes gerapporteer.

Buurgemeenskap

"Nie in my agterplaas nie," het die inwoners se buurt se reaksie op die aankondiging dat `n openbare behuisingsfasiliteit naby gebou sou word, bewys dat die publiek fokus op die negatiewe impak van openbare behuising eerder as enige sosiale voordele. Een keer geïmplementeer, veroorsaak openbare behuising egter minimale negatiewe sielkundige effekte op die omliggende gemeenskap, en sommige inwoners is grotendeels onbewus van sy teenwoordigheid in die omgewing.

Deel op sosiale netwerke: