Kan `n verhuurder geen kinders versoek nie?

Huurders soek na die mees verantwoordelike en gekwalifiseerde aansoekers om hul huurders te word. Sommige eienaars wil nie hul eiendom aan jong gesinne huur nie omdat hulle glo die kinders sal `n oorlas wees. Hulle mag voel dat kinders te veel skade aan die eiendom sal veroorsaak, of dalk dink hulle die kinders is raserig, vuil, onverskillig en onverantwoordelik. Met uitsonderlike uitsondering is dit onwettig dat `n verhuurder weier om te huur aan `n gesin met klein kinders.

Billike Behuisingswet

Deur die aansoek- en onderhoudsproses kan eienaars die mees gekwalifiseerde persoon as voornemende huurder kies. Huurders kan egter nie met sekere kriteria diskrimineer teen aansoekers volgens die federale billike behuisingswet van 1968. Al sou `n verhuurder eerder nie aan iemand met jong kinders huur nie, kan gesinne met kinders onder die ouderdom van 18 nie heeltemal gediskrimineer word nie, of die verhuurder is in stryd met die federale wet.

Familiale Status

Die Wet op billike behuising verhoed dat eienaars diskrimineer teen aansoekers en huurders op grond van ras, godsdiens, nasionale oorsprong, gesinsstatus, gestremdheid, gestremdheid of geslag. Familiale status sluit families met klein kinders sowel as swanger vroue in. Hierdie federale anti-diskriminasie wette van toepassing op meer as net die huurder aansoek proses - hulle ook reguleer hoe verhuurders behandel huurders met betrekking tot die hernuwing van huurkontrakte, verhuring huur en ander verhuurder-huurder verhoudings. Omdat familiale status `n beskermde kriteria is, kan eienaars nie aansoekers met geen kinders versoek nie.

Onwettige beperkings

Aansoekers met kinders moet bewus wees dat sommige eienaars onwettige standaarde stel om families te verhinder om te huur. `N Voorbeeld hiervan kan beweer dat die huur eiendom slegs een inwoner per slaapkamer toelaat, wanneer die staatse wet, soos in Kalifornië, bepaal dat die minimum besetting twee persone per slaapkamer is. Plaaslike munisipaliteite stel die maksimum besetting limiet vas, gewoonlik gebaseer op die grootte van die kamer. In `n ander voorbeeld, verhuurders vertel `n egpaar met geen kinders dat `n huur beskikbaar is nie, maar vertel `n enkele ouer met een kind dat niemand beskikbaar is nie.

uitsonderings

Byvoorbeeld, California-wetgewing bied `n paar uitsonderings vir eienaars om kinders in `n huur eiendom te weier of te beperk. Een uitsondering is dat as die teenwoordigheid van kinders die besetting wat wettiglik toegelaat word, oorskry, soos `n gesin van vier in `n een slaapkamer woonstel. Nog `n uitsondering is dat indien die verhuurder kan wys dat die beperking van kritieke belang is vir wettige sake, soos `n woonstelkompleks wat ontwerp is vir senior burgers van 62 jaar en ouer, en voldoen aan alle ander diskriminasie wette.

Deel op sosiale netwerke: