Verskille in huurkontrole & huur stabilisering

Beide huur-beheerde en huurgestabiliseerde eenhede val onder die kategorie huur-gereguleerde behuising. Gemeenskappe het begin met die oprigting van huurreguleringsprogramme ná die Eerste Wêreldoorlog om `n balans te skep waar eienaars wins verdien en huurders is beskerm teen oormatige huurgeldverhogings. Die land se grootste konsentrasie van huurgereguleerde behuising bestaan ​​in Kalifornië en New York, met byna 70 munisipaliteite gekombineer.

Datum Gebou

Sommige munisipaliteite bied beide huurkontrole- en huurstabiliseringsprogramme aan, en verdeel die twee tipes teen die konstruksiedatum van die onderskeie eiendom. Byvoorbeeld, New York-geboue wat voor 1947 gebou is, val onder die huurkontrak-sambreel, en dié wat tussen 1947 en 1974 gebou is (en geboue wat uit die huurkontroleprogram afgefaseer is) ontvang onder die rentestabiliseringsprogram oorweging. In San Francisco is alle huur eenhede onderworpe aan die bepalings van huurkontrole, uitgesonderd geboue gebou na 1979.

Huurverhurings

Huurders in rentegestabiliseerde eenhede kan hul huurkontrak na verwagting met verloop van opeenvolgende een of twee jaar termyn verleng. In huur-beheerde eenhede het die verhuurder die reg om die huurder te vra om te beweeg vir redes wat nie gemotiveer word deur `n begeerte om huur te verhoog nie, soos wanneer hy versuim om `n huurkontrak te hernu, eienaar te okkupeer of te verhuur aan `n familielid, om te skakel na `n woonstel of koöperasie (ook `n mede-oproep genoem) of herstelwerk en herstelwerk. Om `n huurder in San Francisco te verhuis om die ruimte te okkupeer of te verbeter, moet die verhuurder `n verhuisgeld van $ 4,700 (vanaf Augustus 2010) betaal en `n bykomende $ 3,100 by die verhuis van `n gesin met kinders, bejaardes of gestremde inwoners.

Huur Verhogings

Die tariewe in beide tipes huurreguleerde behuising word deur die plaaslike behuisingsraad bepaal. Eienaars van rentegestabiliseerde eenhede kan `n huurder se huur gedurende die huurtermyn verhoog met die huurder se skriftelike ooreenkoms wanneer nuwe dienste, toerusting of kapitaalverbeterings bygevoeg word, en met plaaslike behuisingsraad goedkeuring vir gevalle van swaarkry of eiendomswye groot kapitaalverbeterings. Eienaars lê `n aanvanklike en daaropvolgende jaarlikse registrasierekening vir elke eenheid op `n datum wat deur die plaaslike huurraad aangedui word om te kwalifiseer vir huurverhogings. Elke munisipaliteit of staatshuurbehuisingsraad het `n ander manier om huurverhogings vir huurbeheerde eenhede te bereken. In New York gebruik die NYC Rent Guidelines Board die maksimum basis huur (MBR) stelsel om verhoging van huurkontrakte te bepaal. Die syfer word bereken op die bedryfskoste van die woonstel en word elke twee jaar aangepas. In San Francisco bepaal die San Francisco-huurraad jaarliks ​​huurgeld deur gebruik te maak van `n algemene gebied inflasie formule genoem Bay Area Consumer Price Index. Eienaars kan petisie bykom tot die huurraad se vasstelling op grond van verhogings in uitgawes, geriewe of na kapitaalverbeterings.

Deel op sosiale netwerke: